''Katresnanjati''

Katresnanjati

Duh nimas wong ayu pamujaning atiku

Yen tak resep-resep ing manah anteb ing kalbu

Kasmaran kang tanpo umpami hamung sliramu

Anngonku mangun-mangun naliko wanci bangun

Ra ono  liyo nimas, hamung sliramu duh wong ayu

Tansah gumantil ing netro endahing pasuryanmu

Bebasan segoro madu, kalah manis kelawan esemu

Bebasan endahing jagad kurang jangkep tanpo endahing lakumu

Bebasan angeting suryo kang mapak embun, iseh anget luwesing geguyonmu

Bebasan banyu bening kang nyegerke ing benter, waton anyes yen keprungu ngendikamu

Duh nimas wong ayu kang tak impi-impi

Ora ono liyo, sandyan iku midodari kang membo ing bumi

Rino kelawan wengi anggonku nyenyuwun bisoo dadi sigaraning ati

Ngawujud roso katresnan ingkang sejati kanti kaki nini ,syukur tekaning pati

Gedene anggonku kasmaran, marang sliramu nimas sekar melati

Tanpo wates ing memuji, mogo kayungyun iki dadi o pepesti..

Skh, 13-10-2016

Djoyo Bolodewo